Nasıl başlayayım diyorum, dün geceden beri düşünüyorum.. Çok birşey demeye gerek yok aslında. Emily Dickinson ile başlayalım dedim. Zamanında, umudun olmadığı her anda, Emily imdada yetişmesi ile ünlüdür.
L'espoir est la vie. Benim anlatacak güzel herhangi birşeylerim olduğunu düşünen mamouruma tüm kalbim ile teşekkür ederek, hope demek, Emily'i anmak istiyorum.

HOPE  

Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune--without the words,
And never stops at all,
And sweetest in the gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.
I've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.

 

Emily Dickinson